Page 1 Page 2 Page 3 Page 4 Page 5 Page 6 Page 7 Page 8 Page 9 Page 10 Page 11 Page 126 lke dag trekken we aan het begin van onze werkdag vijf minuten uit om samen met collega’s bewust stil te staan bij veiligheid. We noemen dat een Take 5. Leo Zwackhalen, Maintenance Coordinator bij Huntsman, werkt al zo’n 46 jaar in de (petro)chemische industrie. Na het bijwonen van een Arbo-sessie waar voorbeelden van incidenten werden besproken voelde Leo de behoefte om zijn ervaringen te delen zoals in een Take 5. Maar dan met een breder publiek. Als herinnering en motivatie Leo: “Ik ben bij Shell begonnen als onder- houdsmonteur. Ik weet het nog als de dag van gisteren, het is nu 44 jaar geleden, hoe we op vrijdagmiddag ‘even’ een pompje moesten plaatsen. Ik zat in die tijd op de avondschool en moest weg. Toch hielp ik met het plaatsen van de pomp. De pomp stond zo op zijn plaats, we moesten alleen de leidingen nog aansluiten. Klein beetje spanning op de leidingen; moet kunnen dachten we. Puntijzer erop en de leidingen aansluiten. De punt van het puntijzer brak en raakte mijn veiligheidsbril. Doordat ik een veiligheidsbril droeg, kijk ik nu iedereen nog met twee ogen aan. De veiligheidsbril ligt nog in mijn bureaulade en is mijn motivatie om altijd je persoonlijke bescherming midde- len (PBM) op de juiste manier te dragen. Ze zijn er niet voor niets.” Veiligheid begint bij verantwoording Leo: “Als opzichter bij Shell ben ik twee keer in drie maanden door de directeur voor een onderhoud uitgenodigd om tekst en uitleg te komen geven waarom twee ongevallen met letsel onder mijn supervisie gebeurden. Uit de analyse kwam naar voren dat het een verkeerde werkhouding was en dat de men- sen niet de juiste PBM’s droegen. De directeur zei: ‘Jij moet zorgen dat de mensen veilig kunnen werken.’ Toen vroeg hij: ‘Hoe ga JIJ dat doen?’ Veiligheid begint bij verantwoording nemen. Verantwoording voor jezelf en voor anderen. Bij alles wat je doet vraag je jezelf af of jij zo aan de slag zou gaan. Vind jij dat verantwoord? Is het verant- woord voor de omgeving?” Focus Bij Huntsman is dagelijks overleg over veilig- heid verplicht. Gewoon even stilstaan bij wat je aan het doen bent. Zoveel mogelijk onveili- ge situaties met elkaar delen én bovenal ervan leren. Het gaat uiteindelijk om onveilig gedrag te beïnvloeden en te herkennen. Leo: “Blijf nadenken en houd de focus op wat je aan het doen bent. Niet alleen op het werk, maar ook thuis. Onlangs werd ik door iets afgeleid en had even een seconde mijn aandacht niet meer bij het inschenken van de koffie. In die ene seconde trok mijn kleinzoon een volle kop koffie over zich heen. Gevolg was een bezoek aan het ziekenhuis waar eerste- en tweedegraads brandwonden werden vastgesteld. Gelukkig is alles zonder blijvende schade genezen.” De les: focus op wat je aan het doen bent. Leo: “Hoe bewust zijn we ons van onze eigen veiligheid, van onveilige situaties en mogelijke risico’s? Hoe vaak denken we niet: Dat gebeurt mij niet? Een ongeluk zit in een klein hoekje en de eni- ge manier om je bewust te worden van veilig- heid en risico’s, is door het te benoemen en ervan te leren. Wanneer ik naar mezelf kijk: in mijn werkzame leven als onderhoudsmonteur heb ik diverse malen meer of minder ernstige branden meegemaakt. Twee branden staan me nog goed voor de geest. Een waarbij de voorman de uitdrukking gebruikte: ‘lassen mag nog niet, maar begin met het hechten van de pijp’. Het gevolg: een tracébrand over een lengte van 200 meter met een aantal gewonden. In de goot was namelijk benzine geloosd. Een tweede was bij een raffinaderij in Antwerpen. Het spoelen van systemen gebeurde daar met brandwater vanuit de hydranten. Er waren echter geen terugslag- kleppen voor de aansluitingen op de hydran- ten geplaatst. Omdat de procesdruk hoger was dan de druk in het brandwaternet, kon benzine in het brandwaternet stromen. Toen een klokpomp vast liep en er daardoor een vonk ontstond, waren de gevolgen niet te overzien. Een operator pakte een brand- waterkanon en dacht de brand te ’blussen’. Hij spoot benzine op het vuur. De fabriek werd over een afstand van zeventig meter geheel verwoest. De turnaround duurde drie maanden langer. Dit is alleen de materiële schade. Het menselijk leed was veel groter. Negen personen belandden in het brand- wondencentrum, één man overleed twee maanden later. Je vergeet het je leven lang niet meer.” Dat gebeurt ons niet E